مهر ءِ آپ
علی بخش دشتیاری
شپ من ءَ را درد بـخـشـیـت روچ اگاں آرام دنت
تــئــی ودار ءِ برکت ءَ دردے دگه چـیـلاّم دنت
سُــهــب و بیگاه تلوساں په مهر ءِ آَباں تلوساں
لــهــتــے ما را عــزّت و لـهـتـے دگه پنّام دنت
کـــدّهانی دربـروکـیـں گار انت کاردار مجلساں
بــیــد ءِ مهگل کئے من ءَ را زندمان ءِ جام دنت
مـهـلـبـانـی بـوه و بـاس ءَ شوکّلیت ارواه منی
من پمیش ننداں و داراں دانکه سُهریں بام دنت
زانــگــے داراں که زاناں چے کناں مرچی په وت
اے جــهــان بـلِـّی من ءَ را بـے وتی ءِ نام دنت
ما نه داریں هاجتے گئیرانی درگاه ءَ «علی»
شگر اِنت مرچاں مئے هدا ما را هبر په وام دنت